در نوجواني پديدهاي به نام «انتشار» وجود دارد. يعني وقتي در يك جمع فردي از احساسي صحبت ميكند، ناخودآگاه نوجوان هم متوجه همان احساس در خودش ميشود. چيزي شبيه خود بيمار انگاري.
فرد مبتلا ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
♦ نگرانی زیاد درباره نقاط به خصوصی از بدنشان (مخصوصا صورت)
♦ صرف زمان بسیار زیادی برای مقایسه ظاهر خود با دیگران
♦ نگاه کردن مکرر به تصویر خود در آینه یا دوری کردن از آینهها
♦ تلاش زیاد برای پنهان کردن معایب، برای مثال صرف زمان بسیار زیادی برای شانه کردن مو، آرایش کردن و یا انتخاب لباس
♦ نیشگون گرفتن پوست برای صاف کردن آن
این اختلال میتواند زندگی روزانه شامل کار، زندگی اجتماعی و روابط فرد مبتلا را به شدت تحت تأثیر قرار دهد. اختلال بدریخت انگاری بدن میتواند منجر به افسردگی، خودزنی و حتی افکار خودکشی شود.