چرا کودکمان جیغ میزند؟
فریاد زدن‌های مکرر کودک گاهی می‌تواند به‌علت روش‌های تربیتی اشتباه والدین باشد. جیغهای کودک برای بسیاری از مادران، علی‌الخصوص مادرانی که از کسر خواب رنج می‌برند آزاردهنده است.
اما این فرآیند در ماههای اول زندگی برای کودک حکم یادگیری و تجربه را دارد، چون وقتی توانایی سخن گفتن ندارد برای نشان دادن احساسش، جیغ میزند.
علاوه بر این، کودک نیاز دارد صدای خودش را بشنود و عکس‌العمل دیگران را بسنجد. از این رو، پدر و مادر باید علت اصلی جیغهای فرزندشان را پیدا کنند. در واقع، کودک بیشترین فریادهای خود را در یک سالگی میزند. در چنین شرایطی، والدین می‌توانند با صدای آرام به کودک خود این پیام را برسانند که در اماکن عمومی مثل رستوران جیغ نزند. مثلاً می‌توانند حواسش را پرت کرده و جیغ زدن را با خندیدن جایگزین کنند.
آواز خواندن یکی از مواردی است که به جد، باعث آرامش کودک و کاهش جیغ های پی در پی او می‌شود. البته زمانی که کودک به دو سالگی رسید، می‌توانیم به صورت مستقیم از احساسی که در لحظه دارد سئوال بپرسیم. اما نباید هرگز پاسخ نه خود را به خاطر جیغهای کودکان با بله جایگزین کنیم، چون موجب شرطی شدن و لوس بازی می‌شود.
کودکان بسیار باهوش‌اند و دست به هر کاری می‌زنند تا به خواسته خود برسند. از این رو، به محض این که بفهمند با جیغ زدن، پدر و مادر را کلافه کرده‌اند، آنقدر جیغ می‌زنند تا به اهداف خود دست یابند و همین باعث می شود تا یک عمر برای رسیدن به خواسته هایشان، بر سر همه اطرافیانشان فریاد بکشند. از همین رو، والدین نباید به هیچ کدام از گریه کردنها، پای کوبیدن، همچنین داد و فریادهای فرزندشان حساسیت نشان دهند.
علاوه بر این، کودک جیغ زدن را می‌آموزد و زمانی که می بیند پدر و مادرش با جیغ زدن احساس خود را نشان می دهند، تصمیم می‌گیرد که این رفتار را بیاموزد و تقلید کند. از همین رو، می‌توان به صراحت گفت بدترین کار در مقابل جیغ زدن، جیغهای متقابل است.
در ادامه به راهکارهای مفید کنترل جیغ زدن در کودکان خواهیم پرداخت.
با ما همراه باشید....
علاوه بر این، کودک نیاز دارد صدای خودش را بشنود و عکس‌العمل دیگران را بسنجد. از این رو، پدر و مادر باید علت اصلی جیغهای فرزندشان را پیدا کنند. در واقع، کودک بیشترین فریادهای خود را در یک سالگی میزند. در چنین شرایطی، والدین می‌توانند با صدای آرام به کودک خود این پیام را برسانند که در اماکن عمومی مثل رستوران جیغ نزند. مثلاً می‌توانند حواسش را پرت کرده و جیغ زدن را با خندیدن جایگزین کنند.
آواز خواندن یکی از مواردی است که به جد، باعث آرامش کودک و کاهش جیغ های پی در پی او می‌شود. البته زمانی که کودک به دو سالگی رسید، می‌توانیم به صورت مستقیم از احساسی که در لحظه دارد سئوال بپرسیم. اما نباید هرگز پاسخ نه خود را به خاطر جیغهای کودکان با بله جایگزین کنیم، چون موجب شرطی شدن و لوس بازی می‌شود.
کودکان بسیار باهوش‌اند و دست به هر کاری می‌زنند تا به خواسته خود برسند. از این رو، به محض این که بفهمند با جیغ زدن، پدر و مادر را کلافه کرده‌اند، آنقدر جیغ می‌زنند تا به اهداف خود دست یابند و همین باعث می شود تا یک عمر برای رسیدن به خواسته هایشان، بر سر همه اطرافیانشان فریاد بکشند. از همین رو، والدین نباید به هیچ کدام از گریه کردنها، پای کوبیدن، همچنین داد و فریادهای فرزندشان حساسیت نشان دهند.علاوه بر این، کودک جیغ زدن را می‌آموزد و زمانی که می بیند پدر و مادرش با جیغ زدن احساس خود را نشان می دهند، تصمیم می‌گیرد که این رفتار را بیاموزد و تقلید کند. از همین رو، می‌توان به صراحت گفت بدترین کار در مقابل جیغ زدن، جیغهای متقابل است.
در ادامه به راهکارهای مفید کنترل جیغ زدن در کودکان خواهیم پرداخت.
با ما همراه باشید....
4117 |
10 اسفند 1394
امکان ارسال پیام در حال حاضر وجود ندارد.
