بسیاری از والدین در زمان بروز تب یا درد در کودکان بلافاصله به شربتهای مسکنی چون استامینوفن یا ایبوپروفن روی می آورند بدون اینکه از عوارض و نحوه مصرف آنها آگاه باشند!
در این مقاله سعی کرده ایم به صورت اجمالی به موارد و نحوه مصرف و نیز عوارض دو داروی فوق بپردازیم.
تفاوت دو داروی استامینوفن و ایبوپروفن در چیست؟
استامینوفن یک داروی ضد تب بسیار موثر است زیرا بر مرکز کنترل حرارت بدن در هیپوتالاموس واقع در مغز تاثیر گذاشته و سبب کاهش تب در کودکان می شود.
اما این مسکن فاقد اثر ضد التهابی است بنابراین در مواردی که کودک دچار موارد التهابی مانند کبودی،ضربه،کشیدگی یا شکستگی شده باشد مصرف ایبوپروفن بر استامینوفن ارجحیت دارد و د به طور کلی مصرف این دارو نسبت به استامینوفن در کاهش دردهای التهابی و پایدار نگه داشتن میزان درد موفق تر عمل می کند.
عوارض داروهای استامینوفن و ایبوپروفن:
استامینوفن در صورت مصرف بیشتر از حد مجاز سبب آسیب رساندن جدی به کبد کودک می شود. خونریزی معده، زردی ،هپاتیت و عفونتهای مزمن ناشی از هپاتیت C از عوارض داروی ایبوپروفن است . کمبود آب بدن عوارض این داروها را تشدید می کند بنابراین در صورتی که کودک در حالتی است که نمی تواند آب مصرف کند، بهتر است از دادن این داروها خودداری شود.
به کودکی که دچار آبله مرغان است به هیچ عنوان شربت ایبوپروفن ندهید زیرا باعث عمیق تر شدن زخمهای پوستی ناشی از آبله مرغان می شود.
میزان و نحوه مصرف استامینوفن و ایبوپروفن:
تنظیم صحیح دوز این داروها بر اساس وزن کودک انجام می شود نه قد آن!
قطره استامینوفن: به میزان دو برابر وزن کودک هر 6 ساعت از قطره استفاده می شود و معمولا برای کودکان زیر 2 سال تجویز می گردد.
شربت استامینوفن: به میزان نصف وزن کودک هر 6 ساعت یعنی برای کودک 14 کیلوگرمی 7CC
این دو مسکن هر 6 ساعت یکبار باید به کودک داده شود .در صورت بروز تب بالا یا وجود درد زیاد در کودکان میتوان هر 4 ساعت نیز تجویز کرد اما تحت هیج شرایطی زودتر از 4 ساعت به کودک داده نشود.