نقش والدین در کنترل دعوای کودکان

پنه لوپه لیچ روان پزشک کودکان می گوید : عقل متعارف به ما می گوید داشتن دو بچه نسبت به یک بچه نباید خیلی دردسر ساز باشد. من تعجب می کنم که چه کسی این ایده را مطرح کرده؟ آنچه مسلم است طرفداران این عقیده درک درستی نسبت به داشتن دو بچه با اختلاف سنی کم ندارند. هیچ یک از بچه ها به تنهایی نمی توانند شما را به طور دائم کلافه کنند اما دو بچه در کنار هم  می توانند.

صدای جر و بحث و دعوای کودکان

بسیاری از والدین می گویند سر و صدای ناشی از دعوای کودکان با هم بدترین بخش ماجراست. در واقع ممکن است بتوانید صداهای بلند، بازی های خشن و ... را تحمل کنید اما صدای جرو بحث و دعوای کودکان با هم واقعاً دیوانه کننده است. اگر یکی از آنها به تنهایی در حال بازی کردن باشد دیگری می خواهد به او بپیوندد و او این را نمی خواهد.  آنها تمایل به ارتباط با یکدیگر در حجم وسیع دارند و این چرخه ای است که دائماً تکرار می شود، حتی زمانی که آنها با شما هستند مثلاً در منزل، ماشین و فروشگاه. آن چه مهم است این است که شما باید به گونه ای متفاوت برای برقرای صلح و آرامش عمل کنید.

سنجش نیازها راهی برای کاهش دعوای کودکان

قضاوت در بازی کودکان ممکن است همیشه یک بازی برد برد نباشد. بنابراین به انصاف رفتار کردن همیشه تنها راه کمک نیست. واقعیت این است که شما باید نیازهای هر کودک را به صورت متفاوت بسنجید. گاهی اوقات باید آنها را تشویق کنید و گاهی با رفتار، نارضایتی خود را از اقدامات آنها ابزار کنید .

مثلاً به بهانه اینکه کودک بیمار است یا جشن تولد دارد نباید احساسات خواهر یا برادرش را نادیده بگیرید. شما باید با رفتار خود به آنها نشان دهید که هیچ تبعیضی بین آنها قائل نیستید و به یک اندازه آنها را دوست دارید .

خط قرمزهای خود را برای فرزندانتان تعریف کنید.

 به فرزندانتان بفهمانید که هیچ محدودیتی در ابراز علاقه شما به آنها وجود ندارد. جهت جلوگیری از بروز دعوای کودکان سعی کنید بر روی رفتار آن ها کنترل و نظارت داشته باشید. آنها باید یاد بگیرند یکدیگر را تحمل کرده و صبورانه رفتار کنند. کودکان شما باید بدانند بدگویی، اذیت کردن و سر به سر هم گذاشتن مجاز نبوده و جزء خط قرمزهای شماست. حتی مهم نیست کدامیک دعوا را آغاز کرده یا به پایان رسانده است .   آیا می دانید گفت و گو رمز خانواده های موفق است؟

اجازه دهید کودکانتان دوستهای مستقل داشته باشند.

به همان اندازه که می خواهید بچه هایتان یکدیگر را دوست داشته باشند نمی توانید برای آنها محدودیت تعیین کنید چون احساسات برایشان بسیار مهم است. اجازه بدهید در خانه و مدرسه برای خودشان دوستان جدا داشته باشند و آزادی در روابط را تجربه کنند. در این صورت آنها به یک فهم و درک مشترک می رسند و این نکته در کاهش جرو بحث و دعوای کودکان نکته بسیار مهمی است. در واقع با این کار آنها به یک اتحاد و همبستگی متقابل خواهند رسید.

  احساسات فرزندانتان را نادیده نگیرید.

مهمترین نکته این است که به فرزندان خود احترام بگذارید. هیچگاه به عقایدشان توهین نکنید. آنها را دوست داشته باشید و احساساتشان را نادیده نگیرید. هر گز آنها را با هم مقایسه نکنید و کارهای هریک را به رخ طرف مقابل نکشید چون این کار باعث می شود آنها عصیانگر شوند و خشم خود را بروز دهند . در دعوای کودکان هرگز برای ختم غائله به یکی از فرزانتان بی احترامی نکنید.

ترجمه اختصاصی از وب سایت باکودک

منبع: babycenter.com