خوابیدن کودک در اتاق والدین آری یا نه!
یک کودک خردسال در طول شب اغلب به وجود والدینش نیاز پیدا می کند. هنگام نوزادی شاید از خواب بیدار شود و برای دیدن آنها گریه کند.وقتی نوپاست شاید آنها را صدا کند و یا از تخت خود بیرون بیاید تا آنها را پیدا کند. بعضی از والدین برای رفع نیازهای شبانه کودک خود به اتاق او میروند و در همان جا او را آرام میکنند.اما برخی والدین در این موقع راحت ترند که فرزندشان به تخت خودشان بیاید و در کنار آنها بخوابد. این والدین معتقدند وقتی همگی در کنار هم هستند کودکشان بهتر میخوابد.
فکر خوابیدن کودک در کنار والدین برای کسانی که توسط "کارشناسان" شرطی شده اند و معتقدند که تجربه زیانبار است،می تواند شوکه کننده باشد. بسیاری از والدینی که اجازه میدهند کودکشان شب ها در کنارشان بخوابد ، نمی خواهند در این مورد بحث کنند زیرا فکر می کنند موقعیتشان خاص است. در واقع ، بسیاری از والدین گاهی به کودکشان اجازه داده اند که در کنارشان بخوابد و دریافته اند که این کار تجربه ای ساده ، لذت بخش و سودمند است.
کودکان به دلایل متفاوتی در تخت والدین خود میخوابند. شاید والدین به این دلیل نوزاد بدخواب را به تخت خود می آورند که بتوانند بدون بلند شدن از رختخواب در طول شب به او رسیدگی کنند.
برای والدینی که به کودک اجازه میدهند در کنار آنها بخوابند موارد دیگری هم مطرح است.
آنها از خود سوال می کنند که آیا با این کار او بیش از حد به آنها وابسته نمی شود؟
حقیقت دارد که شاید کودک به خوابیدن در تخت والدینش عادت کند اما از این کار ضرری متوجه او نمیشود.در عوض ، اواز این اطمینان مجدد و حس امنیتی که از این نزدیک بودن دریافت میکند ، نفع خواهد برد.
این سوال برای والدین وجود دارد که در حضور یک بچه در رختخوابشان چه تاثیری بر روابط جنسی آنها میگذارد.
از آنجا که روابط جنسی همیشه باید به صورت خصوصی انجام شود، والدین نباید زمانی که کودک در کنار آنها خوابیده رابطه ای داشته باشند.آنها میتوانند در اتاق دیگری از خانه باهم باشند یا پس از اینکه کودک خوابید او را به اتاق خودش ببرند.
اگر در این مواقع کودک آنها را غافلگیر کند باید بلافاصله رفتار عادی ازخودنشان دهند.اگر کودک نزدیک آنها نخوابد ، بهتر میتوانند موقعیت را کنترل کنند.
خوابیدن کودک در کنار والدین به غیر از تاثیری که بر روابط جنسی آنها دارد بر کیفیت خواب هم تاثیر دارد.نوزاد به هنگام خواب صداهای زیادی از خود در میآورد و ممکن است یک کودک نوپا مدام در جای خود بچرخد و دست و پایش را به اطراف بزند.
باید به یاد داشته باشیم که الگوهای خواب کودکان متفاوت بوده و نیز در طول روند رشد تغییر میکند.
برخی از والدین نوزاد خود را از 6 ماهگی تا یک سالگی در کنار خود نگاه میدارند. برخی اجازه میدهند کودک در رختخواب آنها بخوابد بعد او را به اتاقش میبرند. برخی هم تا صبح در رختخواب والدین می خوابند.
در هر حال وابستگی کودک به والدین به مرور زمان کاهش پیدا میکند و کودک به تدریج میتواند در تخت خودش بخوابد. در آن موقعیت والدین می توانند کمک کنند تا کودک با استفاده از یک چراغ خواب، گوش کردن به یک موسیقی یا نوازش کودک به خوابیدن در اتاق خودش عادت کند.
اگر راحت هستید که به اتاق کودک خود بروید ، کار خوبی میکنید و اگر ترجیح میدهید فرزندتان را به اتاق خودتان بیاورید این روش هم خوب است. به هر حال هرروشی که برای رسیدگی به نیاز کودک خود انتخاب میکنیدمهم آن است که به او امنیتی آمیخته با توجه و مراقبت انتقال دهید.
منبع : کتاب راهنمای والدین جلد 1
