خیلی از اوقات ما والدین کلامی را به زبان میآوریم که نباید بگوییم و متوجه تاثیر این گفتار بر فرزند خودمان هم نیستیم. کودکان مانند یک اسفنج حرفها و رفتار شما را جذب میکنند و بعدها مانند یک آینه آن را به خودتان نشان میدهند. از این اشتباهات دوری کنید:
بکار بردن جملات منفی!
دستوراتتان را با جملات مثبت بدهید!
تنها کافی است دور جملههای منفی خط بکشید و کلام خود را به شکل مثبت بیان کنید! مثلا به جای اینکه بگویید: این قدر هله هوله نخور به او بگویید: پسرم از این تکه هویجهای خوشمزه هم امتحان کن!
به جای اینکه به او بگویید اینقدر داد نزن. بگویید: بیا کمی آرامتر با هم حرف بزنیم. این روش خیره کننده به نام دستورات پنهان میتواند خیلی قدرتمند باشد. تنها کافی است دور جملههای منفی خط بکشید و کلام خود را به شکل مثبت بیان کنید.
پرسیدن علت رفتار از کودک!
چرا گفتن را بس کنید!
کودک شما هنوز بچه است و نباید از او انتظار استدلال منطقی داشت. وقتی میبینید دختر 3 ساله شما برادرش را بی دلیل میزند، ناخود آگاه این جمله بر زبانتان جاری میشود: چرا میزنیش؟ و البته مطمئن هستید که او دلیلی منطقی برای این کارش ندارد. مثلا ممکنست هنگام خمیربازی هر چه سعی کرده نتوانسته خمیر را به شکل صندلی در بیاورد و از این ناتوانی عصبانی شده و چون برادرش دم دستش بوده این عصبانیت را سر او خالی کرده است.به دنبال چرایی رفتار کودک نباشید و سعی کنید او را درک کنید.
میتوانید از او بپرسید با زدن برادرش چه حسی به او دست داده؟ مطمئن باشید از این کار خود خجالت میکشد حتی اگر خلاف این را بر زبان بیاورد. میتوانید از او بپرسید که آیا راه بهتری برای خلاصی از عصبانیتش میشناسد و بعد درباره راههای بهتر با هم حرف بزنید.
صحبت طولانی با توضیح اضافه ممنوع
خلاصه و مفید حرف بزنید!
کودکان حوصله صغرا و کبرا چیدن شما و توضیحات اضافی را ندارند. آنقدر جملات طولانی برایش ردیف میکنید که او رشته کلام شما را گم میکند و از حرفهایتان چیزی سر در نمیآورد. نکات مهم را خلاصه بگویید و جزییات را رها کنید. خیلی اوقات از کودکتان کاری را میخواهید و آنقدر آن را با تفصیل میگویید که کودک واقعا از یاد میبرد.به جای طول و تفصیل صریح و خلاصه حرفتان را بزنید و خیال کودک را از همان اول راحت کنید.
منبع:http://robabnaz.persianblog.ir