خودزنی در کودکان
خودزني در كودكان زمانی پيش مي آيد كه شدت خشم، تنش و ناكامی كه تجربه می
كند، از آستانه تحملش بیشتر باشد. مشابه چنین رفتاری را در بزرگسالان هم
می توان مشاهده نمود: گاهی اوقات بزرگسالان نیز وقتی با مشكلات عاطفی عظیمی
مواجه می شوند (مثلا هنگام مرگ عزیزان) شروع به رفتارهای خود آزارگرانه می
كنند مثلا به سر و روی خود می كوبند یا موهای خود را می كشند. وقتی علت را
از آنها جویا شویم، خواهند گفت كه این طوری احساس می كنند احساسات منفی
شان اندكی تخلیه می شود و چون درد و رنج جسمی ای كه از این طریق برایشان
ایجاد می شود بسیار كمتر از رنج عاطفی شان است، ترجیح می دهند این درد جسمی
را به جان بخرند تا اندكی از درد روانی و عاطفی شان كاسته شود.
او این کارها را برای جلب توجه،رسیدن به خواسته اش و تسلیم کردن شما انجام میدهد.
او به مرور زمان یاد گرفته که پدر و مادرش روی سلامتی او حساس هستند و با این رفتارهای غیرمنطقی و اشتباه به هدفش میرسد.
مطمئن باشید اگر شما اتاق را ترک کنید؛ به دنبال شما میآید و همان رفتارها را مقابل دید شما انجام میدهد.
راه حل:
زمانی که کودک خودآزاری یا خودزنی میکند، خود را برزمین
میکوبد، سرش را روی مبل میکوبد ؛ تا جایی که خطری برایش ندارد به رفتارش «
بیاعتنایی» کنید.
«بی اعتنایی »کنید یعنی:
خودتان را مشغول کاری کنید مثل ظرف شستن، روزنامه خواندن، مطالعه و....
منظور از بیاعتنایی ، قهر کردن نیست. فقط سکوت و بیتفاوتی.
غرغر نکنید، تهدید نکنید، نگویید بکن! بکن! یاااا نکن! نکن!
فقط سکوت کنید و به کارتان ادامه دهید.یا محل را ترک کنید. مثلا از اتاق به آشپزخانه بروید.
مطمئن باشید بعد از چند بار که فرزندتان ببیند، شما قاطع هستید و با این کارهایش تسلیم خواسته او نمیشوید؛ این کار را کنار میگذارد.
به او بگویید اگر حرف بزنی به حرفت گوش میدهم .
با همسرتان هماهنگ باشید.
اگر در کودکی این رفتارها را متوقف نکنید. در دوران نوجوانی و جوانی؛ برای جلب توجه و تسلیم کردن خانواده، دست به آسیبهای جدی (خودکشی ،خود زنی) میزند.
2970 |
18 دی 1395