راه رفتن کودک روی نوک پا را جدی بگیرید
راه رفتن کودک روی نوک پا یا روی پنجه پا در بین کودکان نوپا نسبتاً شایع است ولی....
راه رفتن کودک روی نوک پا یا روی نوک انگشتان پا که به آن راه رفتن پنجه‌ا‌ی هم گفته می‌شود در بین کودکان نوپا نسبتاً شایع است. هرچند بسیاری از کودکان با بزرگتر شدن، این عادت را فراموش خواهند کرد ولی برخی از کودکان همچنان بعد از سن کودکی از روی عادت روی پنجه راه می‌روند. اگر رشد و نمو فرزند شما عادی و بدون مشکل خاصی است، راه رفتن روی نوک پا به خودی خود نباید باعث نگرانی شما شود. ولی در برخی دیگر از موارد راه رفتن روی پنجه پا ممکن است بر اثر فلج مغزی یا بیماری تحلیل عضلانی و یا دیگر بیماری های مربوط به مشکلات عصبی و ماهیچه‌‌ای به وجود آید. راه رفتن روی نوک پا در بین کودکان اوتیسمی نیز مشاهده می‌شود، هرچند این مشکل در بین آن ها شیوع بسیار کمتری دارد. راه رفتن کودک روی نوک پا عادتی است که معمولاً در حین راه رفتن آن را می‌آموزد ولی در برخی موارد، بر اساس شرایطی از قبیل موارد زیر نیز ممکن است این مشکل برای کودک به‌وجود آید:
تاندون آشیل تاندونی است که عضلات ناحیه پایینی ساق پا را به پشت استخوان پاشنه متصل می‌کند. اگر این تاندون بیش از حد کوتاه باشد، می‌تواند مانع از تماس پاشنه پا با زمین شده و در این حالت موجب راه رفتن کودک روی نوک پا شود.
فلج مغزی:
فلج مغزی می‌تواند یکی از دلایل راه رفتن روی پاشنه پا باشد –گسترش آسیب یا ناهنجاریی در بخش‌هایی از مغز که کنترل عملکرد ماهیچه را در دست دارد می‌تواند باعث اختلال در حرکت، اختلال در انقباض و سفتی ماهیچه و یا اختلال در وضعیت اندامی شود.
تحلیل و فساد عضلانی:
از دیگر دلایل راه رفتن کودک روی نوک پا بیماری تحلیل و فساد عضلانی است. این بیماری یک بیمار ژنتیکی است که در آن فیبر‌های عضله در طول زمان در معرض آسیب قرار گرفته و ضعیف می‌شوند. در مواردی که کودک ابتدا به صورت عادی راه می‌رود و بعد از گذشت مدتی شروع به راه رفتن بر روی پنجه های پا می‌کند، ممکن است به این بیماری مبتلا باشد.
اوتیسم:
اوتیسم هم یکی دیگر از مواردی است که ممکن است باعث راه رفتن بر روی نوک پا شود. این بیماری طیفی پیچیده از اختلالات است که بر توانایی‌های کودک در برقراری ارتباط و رفتار متقابل با دیگران تأثیرمی‌گذارد.
نشانه ها:
- راه رفتن بر روی نوک پنجه هر دو پا
- حفظ تعادل دائمی روی نوک پنجه‌ها
- عدم توانایی فیزیکی برای همراهی و تماس با کودکان هم سن و سال
- راه رفتن با زانوهای صاف
- توانایی ایستادن روی زمین با کف پای صاف در اغلب مبتلایان به این مشکل
- داشتن سابقه خانوادگی راه رفتن روی پنجه پا در اغلب مبتلایان به این مشکل
زمان مراجعه به پزشک:
اگر در سن دو سالگی هنوز هم کودک شما روی پنجه‌‌های پایش راه می‌رود، با پزشکتان تماس بگیرید و هرچه سریع تر یک وقت ملاقات برای معاینه بگذارید. این مشکل ممکن است بر اثر سفتی عضلات پا، خشکی در تاندول آشتیل مچ پا یا فقدان هماهنگی در ماهیچه به وجود آمده باشد.
2567 |
24 دی 1397
امکان ارسال پیام در حال حاضر وجود ندارد.
مطالب مرتبط
